Xardín Tuisiyuan XOZz uWwak Uus 1 7Ss ZzX_ Ie a NSPtuz 7djYyAp Q
| Patrimoniu de la Humanidá — UNESCO | |
|---|---|
 "Xardín del retiru". | |
| Llugar |
 China |
| Criterios | Cultural: i, ii, iii, iv, v |
| Referencia | 813bis |
| Inscripción | 1997 (XXI Sesión) |
| Estensiones | 2000 |
| Área | Asia y Oceanía |
| Coordenaes | 31°09′35″N 120°42′59″E / 31.15986°N 120.71625°ECoordenaes: 31°09′35″N 120°42′59″E / 31.15986°N 120.71625°E |
 | |
El Xardín Tuisiyuan (chinu: 退思园; pinyin: Tuìsī Yuán; tamién traducíu como Xardín del Retiru y la Reflexón) ye un destacáu xardín chinu en Tongli, Wujiang, Jiangsu, China que, al pie de otros xardinos clásicos de Suzhou, foi proclamáu Patrimoniu de la Humanidá pola UNESCO nel añu 2001.
Índiz
- 1 Historia
- 2 Diseño
- 3 Ver tamién
- 4 Referencies
- 4.1 Notes
- 4.2 Bibliografía
- 5 Enllaces esternos
Historia[editar | editar la fonte]
El xardín foi construyíu en 1885 por Ren Lansheng (任兰生), un oficial imperial que trabayaba na provincia de Anhui y que foi acusáu de corrupción. El nome del xardín (Tuisi) vien de un versu de Zho Zhuan nes Cróniques de Zhuo Qiuming, "Lin Fu ye realmente un caballeru cuando unvia propuestes, amuesa llealtá al so país, cuando se retira y cavilga y enmienda los sos errores".[1] Tamién se diz que'l nome vien de un vieyu dichu chinu, según el cual "lleal a la corte del rei con un corazón honestu, precisa cavilgar sobre sí mesmu cuando se retira."[2] El xardín foi diseñáu por Yuan Long (袁龙), un pintor de la escuela Wumen, que lo construyó en 1885-87.
Diseño[editar | editar la fonte]
El xardín tien una estensión de 6.600 m². Ta estremáu ente una zona residencial al este y el patiu principal con xardín al oeste, con dos patios menores xuníos a él.[1]
Tien en total 24 edificios, 28 tablillas y 12 cercos.[3] El grupu d'edificios ta xuníu col xardín puramente dichu allugáu al este por una casa d'invitaos en forma de barcu. El diseñu del xardín ye innovador nel fechu de qu'usa una exa esti oeste, en llugar de la tradicional exa norte-sur. L'esquema de los edificios asitiaos alredor del estanque nel patiu principal usa l'estilu "cerca de l'agua", nel que los edificios asítiense detrás del cantu de les agües y caltién alzáu'l nivel d'estes. Esta parte del xardín recibe'l nome de "Xardín flotante sobre l'agua". L'estanque ye elementu central y los elegantes edificios arrodiar, ente ellos el llamativu "Ponte celestial" que ye en realidá una galería doble, daqué raru nes rexones al sur del Yangtsé; y na esquina noroeste, atópase un pabellón que dexa ver dende enriba la totalidá del xardín.[4]
Ver tamién[editar | editar la fonte]
- Xardín chinu
- Suzhou
- Patrimoniu de la Humanidá en China
- Bibliografía sobre los xardinos en China: fontes n'idiomes occidentales
Referencies[editar | editar la fonte]
Notes[editar | editar la fonte]
- ↑ 1,0 1,1 Yuan, 2004
- ↑ «The Retreat and Reflection Garden in Suzhou». Arts.cultural-china.com. Consultáu'l 28 de payares de 2015.
- ↑ Julius, de Mildchina (ed.): «Suzhou Retreat & Reflection Garden». Mildchina. Consultáu'l 28 de payares de 2015.
- ↑ Mildchina.
Bibliografía[editar | editar la fonte]
- Yuan (袁), Xuehan (学汉) (2004). The Classical Gardens of Suzhou (苏州古典园林). CIP, 217. ISBN 7-214-03763-7.
- Terebess LLC (24 de xunu de 2004). «The Retreat and Reflection Garden». Consultáu'l 2009.
Enllaces esternos[editar | editar la fonte]
Wikimedia Commons acueye conteníu multimedia sobre Xardín Tuisiyuan.- Classical Gardens of Suzhou, páxina web oficial de la UNESCO sobre esti llugar Patrimoniu de la Humanidá.
